Zware plooidbare wagentjes
Gisteravond was het een gezinsavontuur dag. Het is alsof je door het bos loopt, maar het was een excursie die we deden, genaamd natuurwandeling, en daarna aten we aan het einde lunch. Ik hield van yo-yo's en hulahoeps, probeerde altijd te voorkomen dat ze mijn enkels of gezicht raakten, maar wanneer ik gedwongen werd tot wedstrijden met anderen, liep de draai onvermijdelijk uit koers. Mijn moeder had heerlijk eten en lekkere drankjes meegebracht voor iedereen in onze groep om tijdens de dag te genieten. Hun zorgvuldige voorbereiding was duidelijk merkbaar tussen de gescheurde verjaardagsverpakking die de pas gekochte plastic soldaatjes bedekte en verspreid over tuinstoelen lagen.
Nog veel werk te doen als dat niet goed was opgeruimd mompelde ze tussen slokken root-beer door, glimlachend terwijl ze nog steeds genoot van watermeloen bonbons en citroenen die volledig over ijs werden ingeschonken zonder iets te morsen! Toen we aan het wandelen waren, zag ik een meneer langskomen met iets super cools. Hij had een Reus zware plicht inklapwagen vol met al zijn spullen, maar het was niets wat hij niet aankon.
